Çalan müzik durduğunda önünüzde boş sandalye yoksa kaybettiğiniz eğlence.

 

Asıl sefillik, direnç gösterememektir.

 

Düşünmemen gerekeni düşünmektir.

 

Anlamak ama boş vermek

 

Aptal değilken öyleymiş gibi davranmaktır.

 

Bir yalanı sürdürmektir.

 

Başkalarını tatmin etmeye çalışmak

 

Bakış açınızı kaybetmek ………

 

Hissetmeden yaşamak………

 

Zorunluluklar, ayıplar……

 

Aynı kandan olmayana gösterilen nefret…

 

Öfkelisin çünkü hayatının dengede olmadığını biliyorsun, korkuyorsun, çünkü duygularını dinlemenin sana gerçekleri söyleyebileceğinden.

 

Herkesin acısı bireyseldir. Kimse kimsenin acısını gerçek anlamıyla yaşayamaz.

 

Duyarsız insanlar her zaman olmuştur ve olacaktır. Sizi kendi çukurlarında yalnız kalmamak için sürekli aşağıya çekmek isteyeceklerdir.

 

Kötülük, felaket filmlerindeki bulaşıcı hastalıklar gibi yakanıza yapışmaya çalışacak.

 

İnsan kendi kendini kontrol etmeyi her zaman başarabilen bir varlık değildir.

 

Kaos, paniğin sonucudur.

 

Bütün bunlara rağmen hayatın anlamı var.

 

Hayat siz plan yaparken başınıza gelenlerdir. Ne kadar mantıksız olursa olsun her şeyin bir sebebi var.

 

Sorgulamadan yaşanmaz.

 

Müzik bitecek duymamazlıktan gelme, bittiğinde önünde oturacağın bir sandalye bulacağından emin misin?