Osho’ya sormuşlar, kısacık bir süre buradayım öğretini kısaca özetleyebilirmisin?

Her şeyden önce benim özetlenecek bir öğretim yok. Ben öğretmen değilim, ben bir mevcudiyetim. Benim dini bir öğretim yok. Sana on emir veremem. Şunu yap, bunu yapma.
Üstelik bugün söylediğim bir şeye yarın karşı çıkabilirim. Çünkü yalnızca içinde bulunduğum ana karşı sorumluyum. Dün söylediğim her neyse, bugün artık ona karşı hiçbir bağım olmayabilir. Söylediğim anda ondan kurtulmuş olurum. Artık onu dert etmeyeceğim, dönüp ona bir daha bakmayacağım. Sana şu anda söylediğim her neyse, tam şu anda doğru; yarın ona bağlı kalmayacağım. Yarın ne getiriyorsa onu söyleyeceğim. Eğer söylediklerim çelişiyorsa, ben kim oluyorum da onları tutarlı hale getiriyorum? Ben kendi adıma hiçbir çaba sarf etmem.
Benim bağlılığım ânadır. Asla geçmişe bağlı değilim. Bir nehir gibiyim. Yarın nerede olacağımı kimse bilemez, ben bile. Şaşırabilirsin, ben de şaşırabilirim. İnsanlar öyle bir telaş içinde ki, sabrın zorunlu olduğu, telaşa getiremeyeceğin birkaç şeyin varlığını unuttular.

Hakikate böyle bir telaş içindeyken ulaşamazsın. Hakikatin temel koşulu sabırdır. Hazır kahve gibi olmaz ve teneke kutularda paketlenmiş olarak gelmez. Hakikat birisinin sana verebileceği bir eşya değildir. Senin içinde gelişir.

Öğretmen değil mevcudiyet olduğumu söylediğimde kastettiğim şey bu. Eğer buradaysan, içinde bir şey gelişebilir. “belki” diyorum, çünkü bu sana bağlı. Ben buradayım. Beni almaya hazırsan, içinde bir şey büyümeye başlayacak. Bir çocuğun genç bir erkek olması gibi. Evet, hakikat böyledir. Sahte kişilik düşer, gerçek varlık doğar. Bir çocuğun genç bir erkek olması, genç bir erkeğin yaşlanması gibi. Süreci hızlandırmanın yolu yoktur. Bir çocuğu bir gecede, bir-iki günde çabucak büyütemezsin. Zaman alacaktır. Zaman alması da iyi zaten, çünkü olaylar ancak zamanla oturur.
Hayır, bunu yapamam, özetleyemem. bir öğretim yok. Olsaydı bile özetleyemezdim, çünkü bir şeyi ne kadar özetlersen canlılığından o kadar yitirir. Sevgi uçsuz bucaksızdır, yaşam uçsuz bucaksızdır; kural sınırlıdır. Yöntem özetlenebilir; sevgi özetlenemez. Yöntem tanımlıdır ama yaşam aşkındır. Yaşamı özetleyemezsin; yöntemi özetleyebilirsin. Ben yaşamım. Beni özetlemenin yolu yok.
ve hâlâ canlı olduğum için özetlediğin her şeyi yarın yerle bir edeceğim.
Özetlediğin zaman olaylar giderek anlamsızlaşır.
Canlı hiçbir şeyi asla özetleme. Ölüp gittiğimde insanlar özetleyecek.