İnsanoğlunun çocukluğundan başka masumiyetinin kalmadığı bu dünya da elbette her şeyi tiye almak deli gömleği giymeye tercih edilebilir. Bugün aşı bulunduğu iddialarını araştırırken sosyal medya üzerinden sözde şakaları geçip gerçek haberlere ulaşamamak beni rahatsız etti.
Bir sürü gereksiz defalarca seyrettiğim gif ler, videolar, kısa filmlerden o kadar usandım ki.
Boğulduğumuz bu kadar gereksiz bilgi içinde doğru bilgiye ulaşmanın imkansızlığı sosyal medyanın içler acısı halinin de imkansızlığını itiraf etti.
Kafayı takma hususunda rahat olma endişemizi anlamıyor değilim elbette. Bu kadar sıkıntı içinde kendimizi rahatlatmanın yollarından biri olmalı umursamamak.
Herşeye rağmen dengeyi kaçırabildiğimiz zamanlar olabiliyor.
20 milyon vakanın, 735 bin ölümün yaşandığı Covid 19 gibi bir hastalığın aşısının bulunmasını tiye almak ne kadar doğal sorarım.
Normal seviyelerimizin sorgulandığı 2020 yılında tavanın oldukça yükseklere çekildiğini kabul ediyorum.
Ama en azından bir süre daha tavanı zorlamamamız gerektiğini düşünüyorum.
Daha çok marjımızın olması, olabilmesi muhtemel felaketler için ruhsal durumumuzu kontrol mekanizmamızı işler hale getirmeye yetecektir.
Umursamazlık, bencillik eşitliği olmaya başladığı an, belki , hissettiklerimizden dolayı kendimizi kötü hissetmeyeceğiz, ama o sihirli sınır aşıldığı zaman olacaklar kimseyi memnun etmeyecektir.
