Aborjinler  “Maddi nesnelerden ve ön yargılardan kurtulmak ”var olmaya” doğru yapacağın yürüyüşün gerekli ve vazgeçilmez adımıdır” der.

Amma ve lakin biz bunu bırakın yumurcaklara anlatmayı….Yaşını başını almış, koskoca adamlara, kadınlara bile anlatamıyoruz.

Yakında televizyonda ekranı görmek için arkasına geçmek zorunda kalacağımız reklamlardan birinde bu ilan vardı.

Masterchef Junıor’lar aranıyor.

Ta ki yemek yapmayı zevk haline dönüştürmekten çok tanınmış olmayı kafaya takmış bebeleri görünceye kadar. Dünya ne menem bir yermiş ki dedim.

Bir çocuk yetiştirirken onun içine bu hırsı, yerleştirmek için nasıl bir çaba gösterilmiştir acaba ?

Yıllar önce yazdığım bir yazıydı.

Opportünist Çocuklar

Opportünist çocuklar yetiştirmeyin. Bunun da modası geçecek, demiştim o yazıda.

Belki on yıl olmuş ben bu yazıyı kaleme alalı.

Bırakın modasının geçmesini, almış başını gitmiş gidiyor.

En çok da kafama takılan, bu opportünist yetişen çocukların karşısına, insanı insan yapanın et ve kemik değil yüreği olduğunu öğrenen çocuklar çıktığında ne olacağıdır.

Varsın biri hakkını arasın, diğeri de hakkına razı olsun.

Ya da dişe diş göze göz kim ayakta kalırsa.

Sessizce çekilmek isteyen taraf belli diyorum içimden.

Hayal kırıkları, olur mu acaba kazanan taraf ta da olsan?

Kim ister ki kazanan da olsa,

Madalya da onun da ismi olsa,

Ekranlarda boy boy resim görünürken, tv nin haberlerindeki gibi bir anlık bir görüntü ile flulaşan hayatlardan olsa,

Ve…. Derken aklıma çikolata fabrikası geliyor.

Evet o bildiğiniz Charlie’nin Çikolata Fabrikası…

Ve ben naçizane size diyorum ki…

Şimdi salona gidin ve televizyonunuzu pencereden fırlatın…

Desem de bunu ciddiye almayın.

Ama kesinlikle opportünist çocuklar yetiştirmeyin.