Tabakta yemeğini bırakırsan, arkandan koştura koştura gelir, hatta bazen ağlar.
Hala ayaklı pilav figürünü hafızasından silemeyen yetişkinler var mıdır bilinmez!

Biz senin iyiliğini düşünüyoruz. Bu, çok bilinmeyenli bir denklem.
Dönüşte alalım o oyuncağı. Ya da satışa çıkmamış.
Sinema salonu tamirattaymış…
Senin istediğin bebek bitmiş…
Kardeş için evimiz çok kalabalık…
Evlenip giden kediler, annesini aramaya giden yavru köpekler,
Seyahate çıkan kırmızı balıklar…
Sık sık elektrikleri kesen ve erken yatmak zorunda bırakan belediye başkanları…
Başının arkasında gözü olan anneler…
Odada kulağını unutup her şeyi duyan büyükanne…
Diş perisinin dişlerinizi kapıp götürdüğü onun yerine size hediyeler getirdiği.

Atom karıncanın bol bol yemek yiyerek güçlendiği.

O yürüyen bebeğin her sefer Almanya’dan geliyor olması.

Okuyunca büyük adam olunur.

Siz yalan söylediğinizde meleklerin doğruyu annenize fısıldamaları.

Süt akşamları sarı gözükür oğlum.

Ekmeğini eline al da, yapma demiyorum hobi olarak yine yaparsın.

Bunlara eklemek istediğiniz yalan var mı?

Hangisine kaç yaşına kadar inandınız?

Ve hangi seçtiklerinizi şimdi çocuklarınıza söylüyorsunuz?

Bugünün çocukları, şu an içinde bulunduğunuz yalanlar hangileri inanmayı tercih ettiğiniz?