Kulağa bile ne kadar keyifli geliyor ilk seçenek. Çünkü doğamız, keyif veren şeylere meyilli olduğumuz gerçeğidir.

Her gün defalarca zor kararlar vermek, beynimizi sürekli meşgul etmek onun dürtülere yenik düşmesine neden olur.

Ve,

Düşünen beyin 0;   Hisseden beyin 1

Yani mantık takımı, dürtülerimize karşı yenik düşer.

Hep istediklerinizi bir düşünün. Ne kadar uzun bir süredir yeni yılda liste yaptığınız, ama takılmış plak gibi aynı yerde döndüğünüz şeyler…

Kilo vermek,

Düzenli egzersiz yapmak,

Derslerini zamanında çalışmak,

Hatta sürekli dik durmaya çabalamak,

Önünüzdeki üç engelden birini aşamamanız anlamına gelmektedir. Bu engeller,

Doğru yöntemi bulamamak.

Konfor alanının dışına çıkamamak.

Amaç olan şeyi sürekli kılamamak.

İnsanlar ortalama olarak üçüncü aşamada takılır kalırlar. Çünkü disiplin ve insan doğası sürekli çatışma içindedir.

Sizin hayatınızdaki gibi, bir durup düşünün, gün içinde içinizdeki ses ile nasıl çatıştığınızı!

İşte yazımızın birinci bölümünde bahsettiğimiz “Ego Tükenmesi “kavramı burada devreye giriyor. Sınırlı iç kaynağımızı başka şeylerle bitirip giderken, kendimizi kontrol ederek, iç güdülerimizi yönlendirmemiz gereken kavşaklarda bir bakıyoruz ki benzin bitmiş.

Ve aslında bu sadece kişisel bir olgu olmaktan çıkıp, toplumda kolektif olarak ortaya çıkan eksiklik, insanlık için sorunlar demektir. Bu sorunlar aşırı şişmanlıktan suçluluğa; aşırı borçlanmadan madde bağımlılığına; evlilik dışı ilişkilerden zimmete para geçirmeye; alışverişlerde aşırı para harcamadan kışkırtmaya saldırganca tepki vermeye kadar gider. Bu nedenle irade ve bunu kontrol eden ego boşalmasının farkında olmak kişiyi birçok konuda zarar görmekten alıkoyabilir. Böylece de kişi geliştirdiği farkındalıkla kendisini amaçlarından saptıracak durumlardan uzaklaşabilir veya kendisine zarar verecek adımları atmaz.