Ne zordur harf olmak… Sağındaki solundaki  harf arkadaşlarınla  duygu ve düşüncelerin ortaya konulurken kurduğumuz cümleler kimini memnun eder, kimini ise üzer. O yüzden harf olmanın ıstırabını ancak yine harf olan anlar.

Ne bitmez çilem varmış dedirtir çektikleri harf’e. İnsanın içinin yağı erir de; elinden bir şey gelmez, kahrolur. Kimse bilmez onların kıymetini. Yokluklarında tasaların, üzüntülerin, sevinçlerin, çaresizliklerin, kızgınlıkların dile gelemeyeceğini bilmezler mi ?  Aslında o yüzden kendisi kırgındır harfler herkese.

Harfler her denilene uyar; çünkü uysaldır. Yazmam demez, söylemem demez. Nereye çeksen oraya gider. Lakin gel gör ki yine de bütün suç onların üstüne kalır. Bu nasıl iş kardeşim; aşağı tükürsen sakal, yukarı tükürsen bıyık. Offf! Offf!

Sevdiklerinizin kırılan kalbini onarmak için kurduğunuz samimi özür cümlelerinde “ Yemem bunları ben, defol! Yıkıl karşımdan! Rezil”  denildiğinde ihale maalesef yine harflerin üstüne kalmıştır. Harfler bu arada bir fırça da özür dileyenden yer tabi.

Aslında harfler sahibine göre kişner desem pek yalan olmaz. Çünkü harfleri düzgün kullanan ehil kişiler hem kendileri bunun keyfini sürer hem de harfler. Ah! Bir de eğitimsiz, cahil birinin eline düşen harfin vay haline; işte o zaman harfler tehlikeli bir silah haline bile dönüşebilir. O yüzden korkun o harflerden.

Hele bu harfleri dalkavukların, yalakaların eline düştüğünde bir görün; o kadar sevimsiz, o kadar itici olurlar ki sadece hizmet ettikleri yerden takdir görürler.

Harflerin gücü adına güç bende artık dercesine zavallı harfleri kendi çıkarları doğrultusunda kullanıp olan biteni yine harflerin üstüne atan harflerin efendilerinin yaptıkları zalimane tutum yüzünden harfler harf olarak dünyaya geldiğine bin pişman olur. Hatta bu durum o derece ileri boyuta taşınır ki; harfler keşke harf olacağıma taş olsaymışım, hiç olmazsa o zaman bir ağırlığım olurdu da kimse beni harfler gibi bir oraya bir buraya çekiştiremezdi diyecek duruma gelirler.

Tabi harfleri kötü emellerine alet edenlerin yanında bir de sevgi sözcükleri ile harf olduğuna şükrettirenlerin varlığını da bilmenizi isterim. Harf dediğin böyle bir yere düşmeli canım. Çok mu zor kişilerin karşısındakine canım… Seni seviyorum… Dostum… Arkadaşım… Bir tanem… Her zaman yanındayım… İle başlayan cümleler kurması.

Harfler olarak bizler diyoruz ki lütfen kirli ellerinizi üstümüzden çekin. Bizler nefret değil sevgi sözcüklerine vesile olmak istiyoruz.

Yani diyeceğim o ki; harf olmak zordur vesselam; bir iki kelam etsen ona yaranırsın buna yaranamazsın, yok tersini desen bu sefer buna yaranıp ona yaranamazsın. O zaman ne ona ne buna; doğru neyse doğruluktan ayrılmadan harflerle birlikte olup kelam etmek gerekir. İyi de;  doğru  herkesin kendine göre değişiyor. Yine girdik mi çıkmaza. Offfff! Offf!

Bir harf olarak çaresizim; nereye gitsem çıkmaz sokak, nereye gitsem harflerin efendilerinin gölgesi peşimde. Şaşırdım kaldım.

Rahat bırakın beni.