Tam bu yıla özgü bir başlık oldu sanırım. Gerçekten de 2021 yılını geride bırakırken herkesin kendine göre hayalleri, düşleri, beklentileri vardı. Koskocaman bir yılı geride bırakırken hiç düşündünüz mü acaba; 2021 beklentileri karşılayan bir yıl oldu mu ?

2021 yılını karşınıza alıp ta “ Geç bakalım şuraya. Ne görkemli kutlamalarla karşıladık seni. Ayağına bir kırmızı halı sermediğimiz kaldı. Bu kadar pohpohlamaya sen ne verdin peki bize? Koca bir hiç. Ne umduk, ne bulduk “

2020 yılı zaten kabus gibi bir yıldı. Covid belasını başımıza her kim sardıysa kulakları bunca yıldır çınlamakta; çınlamaya da devam edecek gibi gözüküyor. Bu illetin mutasyona uğramış ha bire bir varyantı çıkıyor. Yok alfa varyantı, yok beta varyantı, yok gama varyantı, yok delta varyantı, yok omicron varyantı.

2021 yılında umduk ki; bu varyantlardan kurtulur da bir rahat nefes alırız. Nerdeee…Boşa hayal kurmuşuz. Birde ekonomik olarak belimizi büken zam varyantı çıktı karşımıza. Hipermarketler zam yapma konusunda birbirleri ile yarışırken, akaryakıt 100 metre koşucusu gibi freni kopmuş bir şekilde her gün pompa fiyatına zam yapınca; millet olarak bizimde hipertansiyonumuz tavan yapmaya başladı haliyle.

Bunun yanında pek çoğumuz sevdiğimiz insanları, yakınlarımızı kaybettik. Kimi Corona’dan , kimi de değişik sebeplerle. Lakin nereden bakarsanız bakın kabus gibi bir yıldı 2021.

Şu bir gerçek ki; gelen gideni aratıyor ve her gelen yıl, bir öncekinden beter oluyor. Birde herkes birbirlerine yeni yıl öncesinde güzel temenniler de bulunmaz mı; gel de çık işin içinden. İnanmadıkları, gerçekleşmeyeceğini bildikleri hayaller için temennide bulunmak Nasrettin Hoca’nın göle maya atıp da tutmasını beklemek gibi bir şey.

Dosdoğruyu söylese aslında daha makbule geçecek. Kimsenin kimseyi kandırmasına, boş vaatlerde bulunmasına gerek yok çünkü. Sonra gerçekleşmeyen hayallerden uyandığımızda attan düşmüş gibi oluyoruz.

Zaten millet olarak bir huyumuz var, huyumuz kurusun; içi dışı bir olmamak ta, yalan söylemek te üstümüze yok.

Mesela kişinin tavlamaya çalıştığı kıza “ Hayatımda beni böyle etkileyen birine ilk defa denk geliyorum. İnan! Seni deli gibi seviyorum” dediğinde; kızın buna kanmasına harbiden delirmemek elde değil.

Telefon çaldığında arayan kişinin görüşmek istenilmeyen yada o an aranılması düşünülmeyen kişi olması halinde “ Ayy! Bende şimdi tam seni arayacaktım yemin ederim” derken, yemin edip insanı zıvana dan çıkarması yok mu, çileden çıkmamak elde değil.

Hele alkolik olan birinin her defasında bu son… bu son… bu son deyip, içmek için hep bir bahanesinin olmasına ne dersiniz. Bilmez mi ki aslında ailesini, çevresini değil de; kendini kandırdığını.

Elin gavuru da bize benzedi. NASA başta olmak üzere birçok kuruluş sürekli rapor yayınlayıp 2029 yılında 67P isimli kuyruklu yıldızın Dünya’ya çarpacağı ve böylelikle dünyadaki yaşamın biteceğine ilişkin haberler paylaşıp ortalığı birbirine katıyor. Külliyen yalan, Hemi de kuyruklu yalan. Hem çarpsa n’olacak ki; bize felek çarpmış, kuyruklu yıldız çarpsa n’olur.

Yani diyeceğim boşu boşuna yeni yıla girerken birbirimize iyi yıllar geçirmemizi uman dileklerimizi iletirken karşı tarafta beklentiyi de çok yukarıda tutup yine bir kandırmaca içine girmeyelim derim. Sonra gerçekleşmeyen hayallerin sonunda hep üzülen biz oluyoruz.

Gelsin bakalım 2022. İyiyi de göreceğiz, kötüyü de. İyi seneler demekle iyi sene geçmiyor çünkü.  Geçen yıllardan belli çünkü. Ne umduk … Ne bulduk.