Denizde zor durumda kalanların “ Help ( İmdat! Yardım)” çağrısı yaptığı gibi imdat çağrısı yapacak duruma gelmiş vaziyetteyiz maalesef. Bir köşe yazarının görevi yerine göre, ele aldığı konu ile ilgili halkı bilgilendirmek, aydınlatmak, durum analizi çıkarmak, olan profili olumlu olumsuz göstermektir.

Ama gel gör ki; bir yazarın bile  “ pes” dediği bir noktaya gelinmiş olması insanlığın sorgulanması gerektiği bir aşamaya gelindiğini göstermekte olduğudur.

Ülkemizin ekonomik olarak sıkıntılı günler geçirdiği günleri dile getirmek niyetinde değilim. Zira ben ekonomist falan değilim. Bu sorunları, problemleri ülke yönetiminde irade sahibi olanlara bırakma taraftarıyım.

Bazen düşünüyorum ne yazayım diye. İnanın öyle anlar oluyor ki; insanın içinden bir şeyler yazmak gelmiyor. Çünkü ne kadar yazarsak yazalım; ne kadar yerden yere vurursak vuralım; hep aynı konular medyada önümüze geliyor. Bir kaç örnek verecek olursak,

• Ataşehir’de samuray kılıcıyla katledilen genç mimar Başak Cengiz’in cinayetinin sanığının evinde şu kadar kılıç, şu kadar döner bıçağı, şu kadar kesici alet ele geçirildi. Zanlı ifadesinde “ Birini öldürmem gerekiyordu” dedi.
• Antalya’da başka masadaki genç kıza 5 kez dans teklifinde bulunan ancak her defasında reddedilen genç, kendisine engel olmak için arkasından sarılan şahsı bıçaklayarak öldürmesine rağmen İyi hal indirimi ile 25 yıl hapse mahkum oldu.
• Giresun’da yaşayan zihinsel engelli H.K. iddiaya göre 2016 yılında ailesi tarlaya gittiğinde 65 yaşındaki komşuları Mehmet Ç.’nin tecavüzüne uğradı. Bu duruma tanıklık eden K.’nın akrabası Okan Y. de, tecavüzü ihbar etmek yerine genç kadına tecavüz etti. Çocuğun ise Okan dan olduğu anlaşılmış ama her iki zanlı zihinsel engelli mağduru direnmediği için “ Rızası var” denilerek serbest bırakılmıştır.
• Samsun’da öz babası tarafından tecavüze uğradığını iddia eden 18 yaşındaki genç kız, “Babamdan hamile kalınca, durumu anneme söyledim. Çocuğu aldırdık” dedi. DNA raporuna göre yüzde 99.9 kızının alınan bebeğinin babası olduğu ortaya çıkan baba ise, “Kızım erkeklerle gezip dolaşan biridir. Bana iftira atıyor” diye kendini savundu.

Bu tür haberlerin sonu yok; yaz yazabildiğin kadar.

Sorgulanması gereken bu tür eylemleri gerçekleştiren kişilerin nasıl bir ruh haline sahip oldukları. İnsan kesmek, doğramak, tecavüz edip sonradan suç ortaya çıkmasın diye katletmek, kendi öz evladına tecavüz edip hamile bırakmak.

Kardeşim siz insanı kanser edersiniz. Yazan insanı da yolundan çevirir, hevesini kırarsınız. Hiç mi tükenmezsiniz… Hiç mi vicdan sahibi olmazsınız… Hiç mi eliniz, yüreğiniz titremez. Siz nasıl bir mahlukatsınız!

Taş olsa çatlar, dile gelir. Hep suskun mu kalacağız diyordum önceleri. Ama ne kadar yazarsan yaz, ne kadar ifşae edersen et; tükenmiyorlar, bitmiyorlar. Siz adamı kanser edersiniz.

Kendi kendime diyorum bazen…

Bugün hiç bir şey olmamış gibi mi yaşayacağız. Her şey yolundaymış gibi, hiç kimse tecavüze uğramamış, hiç kimse katledilmemiş gibi mi davranacağız. Mutluymuşuz gibi mi güleceğiz.

Olmuyor… olmuyor… olmuyor; yapamıyorum. Çünkü olanlara sırtımı dönemiyorum. İnsan olan yerlerim çok ağrıyor.

İnsan olmayana hava civa boş.