“Muhtemelen oyun oynamak isterdi. Ben ama ona oyun oynarken, ileride neler yaparsa mutlu olacağını anlatırdım.”

“Aramızda 20 yas fark var, ben daha olgun davranıyorum. Kendine gel.”

“Kimya mühendisi olmamı kim istemişti!”

“Ne yaptın sen!”

“Daha başarılı olursun diye düşünüyordum.”

“Oğlun sana değil bana benziyor.”

“Hayalimi gerçekleştirdiğin için teşekkürler.”

“Yapacağım dedin yaptın, helal olsun.”

“Nerdeyse hiç değişmemişsin.”

“Kimseye muhtaç olmamak için ettiğim dualar kabul olmuş ama bu sefer de yalnız kalmışım be adam!” derdi herhalde ve göz göze gelip gülümserdik.

Hangi replik size uyardı?

P.D. Ouspensky’nin bilgeliği sizin cevabınız olabilir.

Yolun kenarındaki ağacın altında oturuyorsunuz. Belli bir mesafeye kadar yolun iki yanını da görebiliyorsun, sonra artık yol görüş alanının dışında kalıyor. Altında oturduğun ağacın üzerinde bir kişi daha oturuyor. Onun görüş alanın seninkinden daha geniş ve senden daha uzakları görebiliyor. Yolun sol tarafından gelen arabayı, ağacın tepesindeki görür. Ancak o araba senin için gelecektir. Yukarıdaki için ise şimdiki zamandır.

Sonra araba yolun sağına doğru ilerleyecek bir süre sonra sen yine göremeyeceksin. Artık o senin için geçmiş olacak. Ağaçtaki ise hala onu görebildiği için onun için şimdiki zaman oldu.

Ouspensky’ye göre bilgelik daha yüksek bir bakış açısından bakabilmektir.

Maalesef bilgelik, tecrübe ile aynı anlama gelmiyor.

Çünkü bilgelik sizin hayatta kalmak için beceri kazanmanız ile ilgilenmiyor. Çünkü hayatta kalmak insanlara inanmamayı bu da tecrübeyi doğuruyor. Kalbiyle bağlantısı kopmuş bir kişi ne kadar tecrübelidir?