Sığla Ağacı-Günlük Ağacı  – Liquidambar orientalis Mill.

Botanik Özellikleri:  Kışın yaprağını döken, 15-20 m boyunda, kalın dallı ve geniş tepeli bir ağaçtır. Tomurcuk 6-8 pulla örtülü, çok sıralı sarmal dizilidir. Yaprak ise ince uzun saplı, 3-5, bazen de 7 lobludur. Lob kenarları da keskin dişlidir. Gövdesi yaralandığında ya da çizildiğinde patolojik balsam kanalları oluşur.

Çiçekleri bir cinsli, bir evcikli, meyve ise küremsi, birçok septisit kapsülden oluşan bileşik meyvedir. Olgun halde dağılmaz.

Anadolu Sığla ağacı, tersiyerden günümüze dek gelmiş bir endemik ve relik bitkimizdir.  Marmaris, Dalaman, Fethiye, Köyceğiz gibi Güney batı Anadolu kesiminde sınırlı bir yayılışı vardır. Ancak 1500 ha. bir alanda kalmıştır. O nedenle mutlak korunması gereken bir türdür.

Kullanım Olanakları: Gövdesi yaralandığında sığla yağı (Styrax Liquidus) adlı bir yağ elde olunur. İçeriğinde tarçın asidi, styracin, styrol ve storesinol gibi maddeler olup, başta pomat halinde uyuz ve mantar hastalıklarında, çok iyi bir antiseptik ve parazit öldürücüdür.

Dahilen astım ve bronşit gibi hastalıkların tedavisinde kullanılır. Ayrıca, parfümeri ve sabun endüstrisinde iyi bir fiksatördür. Sığla yağından arta kalan atık madde (Cortex Thymiamitis) cami ve kiliselerde tütsü ve yakı halinde kullanılır.

Bu yazıda verilen bilgiler tamamen halkımızı bilgilendirme amaçlı olup, bir reçete niteliği taşımamaktadır. Yazarın ve yayınevinin bu konularda oluşabilecek herhangi bir olumsuz vakalarda hiçbir yükümlülükleri yoktur.